O gün sabah kalktığında hayat daha güzel gözüküyordu gözüne. İçinde heyecan dalgasıyla uyanmanın verdiği bir mutluluk vardı gözlerinde. Banyoda tıraş olurken ayna da fark etmişti bunu. Akşamdan ütülediği gömleğini giydi. Yeni boyanmış ayakkabılarına baktı. Takım elbisesinin kravatını düzeltti. Daha önceden internetten öğrendiği bilgilerin çıktısını kontrol etti. Kalbi çok hızlı atıyordu. Evrak çantasını alıp yola çıktı.
Otobüste yeniden evraklara göz gezdirdi. Birkaç durak sonra varmış olacaktı. Kafasında neler yapması gerektiğini birkaç kez düşündükten sonra otobüsten indi, etrafına bakındı. Güvenlik görevlisini geçip kapıya ilerledi.
Kötü geçen bir görüşmenin ardından durakta otobüsün gelmesini beklerken neden bu kadar kötü geçtiğini düşünmeye çalıştı. Bu ilk iş görüşmesiydi. Tecrübesizdi ama hocalarının söylediklerini harfiyen yerine getirmiş, hatta İK sayfalarından mülakatta dikkat etmesi gereken kuralları ezberlemişti. Görüşmeye geldiği firma hakkında araştırmış, bilgi sahibi olmuştu. Ama yine de olmadı. İK uzmanı onun iş tecrübesi olmadığı için açık olan pozisyona tecrübeli birisini almaya karar verdiklerini söylemişti. Olsun bu ilk iş görüşmesiydi ve önünde sektörden görüşebileceği birçok firma vardı.
İlk iş görüşmesinin üzerinden aylar geçmişti. Umutsuzdu evde oturuyordu. Kaç firma ile görüştüğünü hatırlamıyordu bile ve her kapı yüzüne kapanmıştı. Tecrübeli eleman istiyorlardı ve O’nun stajdaki 40 iş gününden başka pratikte tecrübesi yoktu. Ama anlamadığı bir şey vardı. Hiç çalışmadan nasıl tecrübesi olmasını bekliyorlardı ki firmalar? Bunu hiç anlamadı.
Evet, anlaşılmaz bir konudur ve birçok yeni mezun başarılı öğrencinin hayatından bir kesittir yukarıdaki yazdıklarım. Ne umutlarla üniversitenin sıralarında dirsek çürüten, birçok öğrenci iş bulmakta zorlanmakta.
Lojistik sektörümüzün kalifiyeli elemana ihtiyacı olduğunu söyleyen birçok firma, maalesef ki, yeni mezun öğrencileri değerlendirirken tecrübesiz olarak görmekte ve onların neler yapabileceğinin, taze bilgilerle donatılmış beyinlerinin nasıl yoğrularak istedikleri kalifiye elemana çevirebileceklerinin farkında değiller.
Her beyanatlarında sektörümüzdeki en büyük sorununeğitimsiz personel olduğunu söyleyen işletmeler. Staj yapmak isteyen öğrencileri bile reddetmekte.
Tabi istisnai bazı firmalar da var. Ama onlarda bu yeni mezunlara kapılarını açarken tek düşündükleri şey ucuz iş gücü ve maalesef yeni mezun öğrenci hangi bölümden mezun olursa olsun, sektöre katacağı yeni fikirlerle dolu olsa da patronun düşündüğü tek bir şey var. O da ucuz iş gücü.
Her yeni mezun da tam donanımlı değil. Yaptıkları birçok hata var. Okulda derslere girmeyip zorla mezun olan, araştırma yapmayan, sektörün dilini (jargonunu) çözememiş, mezun olur olmaz şirketi yöneteceğini zanneden birçok mezun olduğunun bilincindeyim.
Ama hiçbir şey; yeni mezun olmuş, ilerde omuz omuza çalışacağımız, genç, aktif, hırslı eğitimli arkadaşlarımızı sömürmeye veya tecrübesiz diye kapıları yüzlerine kapatmayı tercih etmenin bahanesi olamaz.
Sabri Ergeneçoşar/Lojiport