Türkiye'nin taşımacılığının yüzde 94 oranında lastik üzerinde karayoluna dayalı olması, lojistikteki yanlışı ortaya koyuyor. Oysa lojistiğimizin karayolu, demiryolu, denizyolu ve havayolu entegrasyonuna dayalı olması üretimin katma değerinin artması sonucunu getirecektir. Bunun gerçekleşmesi için ise uygulanabilir bir lojistik mastır planına ihtiyacımız vardır. Liman altyapısı eksik olan ülkemizde Mersin limanından sonra, Alsancak limanında da 300 milyon dolarlık bir yatırımla geliştiriliyor olması deniz taşımacılığımız açısından önemli bir adım olacaktır.
Alsancak limanının son yıllarda yaşadığı olumsuzluğa son vermek için yapılacak çalışmaları arkadaşımız Sedat Alp, haberinde anlatıyor. Alp'in haberine göre Alsancak limanında 300 milyon dolarlık yatırım hamlesi ile 2011 yılı sonunda 1 milyon TEU ton yük hacmine ulaşacağı açıklanmış durumda. Bu yatırımların gerçekleşmesi ile Alsancak limanının dünyanın 100. Akdeniz in'de 10. Büyük limanı olacağı belirtiliyor.
Türkiye'de limanlar ve lojistiğin önemi uzun bir süredir geriye itilmiş durumda. Oysa, bugünün dünyasında üretmenin yanında temel iki konuda pazarlaşma ve lojistikte doğru çaba, yatırım ve modellere ihtiyaç olduğu biliniyor. Bu açıdan baktığımızda bizim Lojistik konusuna uzun süre yeterli önemi vermediğimiz, yeni yeni iyileştirmeler yapmaya çalıştığımız ortaya çıkıyor.
Yaklaşık 350 milyar dolarlık dış ticaretimize uygun bir lojistik model geliştirdiğimizi söylemek mümkün değil. Yeni girişimlerin bir bölümü ile ilgili ön açıp kolaylıklar gösterilmesi yerine, bürokratik engellerin sürdüğü yolunda haberler sürüyor. Dün gazetemiz Perşembe Rotası ekinde yayınlanan yazısında Atilla Yıldıztekin, "Mersin Lojistik Köyü neden gecikiyor?" sorusunu ortaya koyup kendisinin danışmanlığını yaptığı projenin bir an önce tamamlanıp hayata geçebilecek durumdayken, Sanayi Ticaret Bakanlığına 7-8 ay önce teslim ettikleri dosyalarına o günden bu yana yanıt verilmediğini, eğer bir eksiklik varsa biran önce bu durumun bildirilmesi gerektiğini belirterek yaşadıkları bürokratik olumsuzluğu ortaya koyuyor.
Türkiye, bu lojistik büyüklüğüyle mutlaka bir lojistik mastır planı yapmak zorunda. Bu planda taşımacılığımızın bugünkü çarpık yapısının saptanması ve daha imkânlı, daha ucuz taşımacılık için yapılması gerekenlerin ortaya konulması, gereken yatırımın hangi süreçte yapılabileceğinin saptanması gerekiyor.
Türkiye taşımacılığında bugün yüzde 94 oranında lastik üzerinde karayolu taşımacılığı hâkim. Bu bir yandan demiryolu yük taşımacılığımızın çok daha ucuza gerçekleşeceği bilinmesine karşın, o alanda uygun imkânlar bulunmaması, yeterli altyapıya sahip olunmaması ile ilgili. Bir yandan da birçok küçük iskeleye dayalı deniz taşımacılığında, çağın gereklerine uygun önemli limanların bulunmamasından kaynaklanıyor. Bu da karayoluna dayalı taşımacılığı öne çıkarırken, lojistik ücretlerini artırıyor. Bunun sonucunda örneğin Diyarbakır mermercileri bir tonluk mermerin Mersin limanına 592 kilometrelik yolda kamyon üzerinde taşıyıp gemiye yüklemek için 70 dolar ödemek zorunda kalırlarken, oradan gemi ile binlerce kilometrelik Çin'e bir ton mermerin nakli için ise 35 dolar yani yarısı kadar nakliye ücreti ödüyorlar. Bu çarpıklığı, lojistik sistemimizdeki eksikliği çok net ve çarpıcı olarak ortaya koyan bir gösterge.
0-Türkiye Tır taşımacılığında Gümrük Birliği anlaşmamıza göre göre, "Malların serbest dolaşım" hakkına sahiptir. Ancak, birçok Avrupa ülkesi bir yandan Tır şoförlerine vize engeli ile, bir yandan da Tırlarımıza verdikleri sınırlı geçiş belgeleriyle bu serbest dolaşım hakkını engelliyorlar. Demir ve denizyolu taşımacılığındaki eksikliğimiz bu engeli kolayca aşmamıza da fırsat yaratmıyor.
Bütün bu olumsuzluklar Mersin limanından sonra Alsancak limanında geliştirilmesi için yapılan yatırımların önemini ortaya koyuyor. Ancak bundan çok daha önemli olanın karayolu ağırlıklı taşımacığımızın yeni lojistik mastır planıyla demiryolu, denizyolu ve havayolu taşımacılığıyla entegre bir yapıya oturtmamızın, bunu lojistik köylerle desteklememizin zorunluluğunu bize hatırlatıyor. Bu lojistik entegrasyonu üretilen malların nakliyesini ucuzlatarak, katma değer artışına yol açacaktır.
Kaynak: Dünya