Artık geçmişteki kadar yalnız değiliz. Türkiye’nin çok farklı bölgelerinde üniversiteler, yüksek okullar, meslek liseleri lojistik konusunda dersler veriyorlar. Öğrenciler yetiştiriyorlar, lisan üstü, hatta doktora çalışmaları yapılıyor. Yurt dışında lojistik okumuş ve ülkemize gelip bu üniversitelerde akademik çalışmalarına başlamış kardeşlerimiz de var. Her ne kadar henüz ihtiyacı karşılamaya çok uzak da olsa; eğitimci kadrosu yavaş yavaş tamamlanıyor.
Eksik olan şey Türkçe kaynaktır. Kitaptır, kağıda dökülmüş bilgidir. Yayındır, bildiridir. Lojistik konusunda yazılmış bulunan az sayıda, Türkçe kitaplar temel konuları içermekte ancak bir iki dersin kapsamını aşamamaktadır. Bunun dışında kaynaklar ya öğrencilere ulaştırılamayacak kadar akademik, spesifik, İngilizce kitaplar olmakta veya öğretim üyelerinin tez çalışmaları, belli bir düzene oturmamış tercüme notları ile sınırlı kalmaktadır.
Üniversitelerin ders içeriklerine de baktığımızda; o yapıda bulunan öğretim üyelerinin kendi konularına bağlı olarak ders içerikleri belirlediğini ve hiç birinin bir diğerine benzemediğini görmekteyiz. Bu da farklı üniversitelerin lojistik bölümlerinden mezun olan öğrencilerin farklı şeyler öğrenmelerine, aynı dili konuşamamalarına, belli bir standarda oturmamasına yol açmaktadır.
Yeni bir adım atmamız gerekmekte. Üniversite ve yüksek okullarda lojistik bölümünden sorumlu öğretim üyelerinin bir toplantı masası etrafında bir araya gelmesi, lojistiğin meslek lisesi, yüksek okul, üniversite ve lisansüstü bölümlerde ne şekilde öğretileceği konusunda lojistik sektörü temsilcileri ile birlikte fikir birliğine varmaları, planlama yapmaları gerekmektedir. Bu eğitimin verilebilmesi için gereken uzun dönemli eğitmen planlamasının, özel sektör eğitim ve eğitmen desteğinin, kitap desteğinin, tez desteğinin de gündeme getirilmesinde yarar görmekteyim.
Bu çalışmanın bir sekretarya ile sürdürülmesi, gelişmelerin takibi, kaynak planlaması da önemlidir. Bu yapıda yer alabilecek özel sektör üst yöneticilerinin de eğitmen olarak görev almalarını tavsiye etmekteyim. Bu proje çift taraflı çıkar sağlayacak olan bir projedir. Bir yandan gençlerin profesyonel tecrübeye olan ihtiyaçlarını giderecek, diğer yandan profesyonel çalışanlara, gerçekte ne kadar az şey bildiklerini, neleri öğrenmeleri gerektiğini ortaya koyacaktır.
Lojistik hiçbir iş koluna benzememektedir. Farklı disiplinlerden karma bir sistemle öğrenilmekte ve endüstride, hem akademik hem de pratik bilgilerin harmanlanması ile kullanılmaktadır. Bu harmanlamayı sektörümüzün üst düzey yöneticileri yapacaktır. Yapmalıdırlar. Aksi takdirde bir gün çok şey bilen ama nedenini bilmeyen üst yöneticiler, alt seviyelerindeki hiçbir şey bilmeyen ama nedenlerini bilen personelle çalışmaya başlayacak, iletişim sorunu yaşayacak, hatalara, sorunlara yol açacaklardır. Üst düzey yöneticilerimizi masalarının başından hiç olmazsa haftada bir kaç saat, gündüz veya gece kalkmaya, öğretmeye ve öğrenmeye çağırıyorum.
Kaynak: Atilla Yıldıztekin-Persembe Rotası